Sunta rahe mera dil

Rahman is here again with Jaane Tu Ya Jaane Na and Ada. I am listening to 'Kabhi Kabhi Aditi' for the 5th time since morning. It makes me feel younger. I mean I am still young but it reminds me of my teenage days. The music is very fresh, youthful and contemporary. I love the video of this song too. Aamir khan’s nephew Imran Khan looks cute and promising.
'Hawa sun hawa' from Ada is a true masterpiece sung by Sonu and Alka, a soft, romantic song with an amazing tune of flute. And there is 'Meherbaan' sung by the maestro himself. It is an enchanting experience to listen to Rahman’s voice and if it is coupled with good lyrics you bound to get hypnotized.
I am so glad I am born in the era of AR. He has so much impact on my memories! Ours was an all Girls’ school, a place where we could nurture our bold and bindhast nature. A group of 6 ‘aagaau girls' (snobs) used to rule that kingdom. Achieving good grades was like getting the passport to all the fun-filled activities. May it be dancing or singing or playing or debating or volunteering. We were the proud representatives of our school getting trophies from each and every competition that we participated in.The memories are still so fresh. We used to hum the song ‘Chhoti si aasha’ by Rahman. After school hours our melodious Corus would fetch a big audience of the fellow students. The world was so perfect then!
1995 came with ‘Rangeela’, right at the time when we were about to step out of the protected boundaries of the school to the whole new world of junior college। ‘Kya kare kya na kare yeh kaisi mushkil hai’, an apt song describing the confusing adolescence. We girls were fida on that tapori look of Aamir. There was another incredible movie that came in 1995, ‘Bombay’. Our flock was escorted by my friend’s parents to the movie theater (we were not allowed to go to the theater on our own back then when there were no multiplexes and people from various social classes used to go to the same movie hall). The darkness helped us hide our tears but everyone was deeply moved by what we saw on the screen. Rahman’s music had a great share in making that impact. Dil Se and Doli Saja ke Rakhna were instant hit in our hostel. Yes, in August 1998 I set my foot up in College of Engineering Pune. Again the hostle was a ‘Kingdom of Vivacious Girls’. And now I had a brand new Walkman (courtesy my brother) with a tape of Rahman’s most wonderful creation ‘Dil Se’. Listening to Sonu (one more weak point) in 'Satrangi' with one earplug in my ear and the other in my friend’s ear was a divine experience. The American people might find it weird but we Indians have our own idea of sharing. Sharing an ear-plug is one such great idea. Takshak’s ‘Khamosh Raat’ was such a beautiful song and if a handsome, blue eyed senior guy sings it you can imagine how crazy the girls would go. By that time we had become pro as ‘Rahman’s listeners’. You listen to his song the first time you barely like it. You listen to it the second time you discover new things in it and you listen to it the third time you feel like there is a whole new set of tunes you have not listened to yet. Once you get accustomed with the song you start loving it and then you keep listening to it for infinite number of times.Taal, Pukar, Lagaan, Legend of Bhagat Sing, Swades, Rang de Basanti, Guru, Jodhaa Akbar and now Jaane Tu Ya Jaane Na. How can a man be so creative! It makes me believe that some people are ‘Gifted’. For now enjoy the songs from Jaane Tu Ya Jaane Na http://www.dhingana.com/jaane-tu-ya-jaane-na/movie/songs/hindi/latest/3792

जोधा अकबर

नम्रता आणि सारिकाच्या वेगवेगळ्या प्रतिक्रिया ऐकून आणि माझ्या अपेक्षा अनेक पटीनी कमी करून मी 'जोधा अकबर' बघायला गेले आणि हृथिक रोशन च्या प्रेमात पडूनच थिएटर च्या बाहेर आले.
इतका हळूवार आणि तरल चित्रपट बनवल्याबद्दल आशुतोष गोवारिकर चे मनापासून कौतुक केले पाहिजे. चित्रपट बघताना अनेक प्रश्न मनात येता येता तसेच राहून गेले कारण पडद्यावर जे दिसत होतं ते इतकं सुंदर होतं, इतकं आकर्षक होतं की जे दिसतयं ते आधी बघावं आणि मग विचार करावा असंच वाटत राहिलं. थोडक्यात 'जहाँ-पन्हा का दिल दिमाग पे भारी हो गया ' :)
http://www.dhingana.com/album/hindi/latest/jodhaa-akbar/2898

नाताळ

दुपारचे २ वाजले आहेत. नुकतेच जेवण झाले आहे. माझ्या आजू बाजूच्या चार cubes मधे कुणीही नाहीये आणि मला प्रचंड झोप येतेय. पण मी इथे झोपू शकत नाही. का तर म्हणे हा professionalism नाही. Recently एका Internet Survey नुसार IT क्षेत्रातील 20% लोकांनी हे मान्य केले की ते ऑफिस मधे झोपतात. पण मी झोपण्याचा विचार सोडून blog लिहायला घेतला.
गेल्या काही दिवसांत बरयाच गोष्टी 'घडल्या'. त्यात EAD कार्ड चे प्रोसेसिंग, नविन जॉब आणि नविन गाडी ह्या जगाला सांगण्यासारख्या गोष्टी... आणि मित्र-मैत्रिणींबरोबर चकाट्या पिटणे, केस कापणे, latest गाण्यांची CD बनविणे, कपडे आणि shoes विकत घेणे, train ने ऑफिसला जाणे, नविन बॉस बरोबर downtown मधे फिरणे अशा अनेक interesting गोष्टी करुन झाल्या. आता 2008 येई पर्यंत हे असंच चालणार. Holiday Season म्हणजे नुसती धमाल. सगळी कडे christmas चे रंगीबेरंगी डेकोरेशन, दुकानांमधे सेल, माणसांची धावपळ, खरेदी, खाणे-पिणे आणि वेगवेगळ्या ठिकाणांना भेटी देणे... वर्षभरात 2080 तास काम केल्यानंतर कुणाला नाही आवडणार अशी मजा करायला?

Perspective

माझी अडीच वर्षांची भाची, सई, नुकतीच शाळेत जायला लागली आहे. तिच्या शाळेमुळे घरात सकाळी सकाळी प्रचंड गडबड असते (म्हणजे घरातले सगळे उगीच प्रचंड गडबड करतात).
पू (माझी वहिनी) सईला सोडायला शाळेत जाते आणि २ तास शाळेतच थांबते.
सई शाळेत गेल्यावर मोठ्ठा भोंगा पसरते. आज पू ला फ़ोन केला तर पू ने सांगितले की सई आता अजिबात रडत नाही. मी आश्चर्याने विचारलं की अचानक हा बदल कसा?
तर पू ने एक अफ़लातून ट्रिक शोधली आहे. शाळेत पोहोचल्यावर पू सई ला सांगते की, ’आपण इथल्या झाडांना पाणी घालायला आलो आहोत. तू तुझ्या मैत्रिणींबरोबर खेळ तोपर्यंत मी झाडांना पाणी घालते.’ हे ऐकून सई हसत हसत शाळेत जाते. कधी कधी मात्र पू ची ही थाप पचत नाही कारण धो धो पाऊस येत असतो. सई ला प्रश्न पडतो की एवढ्या पावसात झाडाला अजून पाणी कशासाठी? मग ’झाडाची cutting करायला आलोय’ अशी पू ची नविन थाप तयार असते.
एकंदर ’आई कामाला येताना आपल्याला घरी न सोडता बरोबर घेऊन आली आहे’ ही concept ’आपण शाळेत आलो आहोत’ यापेक्षा नक्कीच भारी वाटते ना?
मला पण ऑफिस ला जाताना असा ’नवा’ perspective शोधला पाहिजे.

आज मी पंकज ला मराठी मधे टाईप करायला शिकवले. गूगल ने दिलेल्या हया facility ने तो चांगलाच impress झाला. त्याला auto-help चा option फार आवडला.